Skocz do zawartości

Mariann

Użytkownicy
  • Zawartość

    6
  • Rejestracja

  • Ostatnio

  • Wygrane dni

    1

Mariann zajął 1. miejsce w rankingu.
Data osiągnięcia: 24 lipca 2015.

Treści użytkownika Mariann zdobyły tego dnia najwięcej polubień!

Informacje

  • Płeć
    Mężczyzna

Ostatnio na profilu byli

716 wyświetleń profilu

Osiągnięcia użytkownika Mariann

Wynalazca

Wynalazca (6/19)

  • Za 5 postów
  • Młodszy roboty
  • Wschodząca gwiazda
  • To już rok!
  • To już 5 lat!

Odznaki

14

Reputacja

  1. Przekierowanie powietrza to był jeden z planów awaryjnych. Przegrzewały się w prototypach, gdzie były umieszczone na dwu warstwowym PCB o znacznie mniejszej powierzchni miedzi. Tutaj dodatkowo VIA, którymi są połączone 4 warstwy nie są zaślepione przez co dzięki różnicy ciśnień nad i pod robotem miedź jest pięknie wentylowana a końcówka mocy nie robi się nawet ciepła po pracy 🙂
  2. Cześć, od kiedy opisałem swojego robota Pika na forum, minęło już troszkę. W tym czasie zdążyło powstać kilka kolejnych konstrukcji, zarówno bez turbiny jak i z turbiną. W tym poście chciałbym przybliżyć Wam moją najnowszą konstrukcję - robota klasy Linefollower Turbo o nazwie Spark. Głównym założeniem, jakie przyświecało mi podczas projektowania była chęć nauczenia się wektorowego sterowania silnikami BLDC oraz wykorzystanie właśnie takich silników jako napęd bezpośredni w robocie. Podczas opisu założeń konstrukcyjnych posłużę się modelem 3D robota. Jak można zauważyć na powyższym zdjęciu, ogólna konstrukcja nie różni się od znanego wszystkim standardu. Na przedzie delikatna i lekka listewka z 14 czujnikami linii KTIR0711S. Centralnie umieszczona turbina QX-Motor 14000 kv o średnicy 30 mm. Dwa silniki hexTronik 1300KV umieszczone w tylnej części w taki sposób, aby możliwe było uniesienie przodu celem wjazdu na pochylnię/rampę w kategorii Linefollower Enchanced. Sercem robota jest mikrokontroler STM32H743VIT6. Jest on oparty na rdzeniu Cortex M7 oraz taktowany z prędkością 400 MHz. Wybór tak potężnej jednostki sterującej podyktowany był chęcią wydajnego obliczania komutacji sterowania wektorowego dla każdego z silników jezdnych oraz realizacji algorytmu jazdy przy pomocy tylko jednej jednostki. Dodatkowo tak szybki mikrokontroler pozwolił na zatuszowanie moich niedoskonałości w optymalizacji kodu 🙂 Głównym elementem konstrukcyjnym jest 4-warstwowy obwód drukowany. W trakcie projektowania falowników do sterowania silnikami powstały dwa prototypy, w których miałem problem z przegrzewającymi się tranzystorami dlatego w docelowym PCB zastosowałem aż 4 warstwy. Dodatkową zaletą takiego obwodu jest jego większa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. Podświetlony obszar to miedź na wszystkich czterech warstwach połączonych setkami przelotek chłodząca tranzystory. Do sterowania każdym z silników wykorzystałem 6 tranzystorów w układzie pełnego mostka 3-fazowego. Posłużyły mi do tego półmostkowe układy BSG0813NDI za których udostępnienie serdecznie dziękuję firmie Infineon (oraz za tranzystory i drivery, które spaliłem w prototypach - ok 60 sztuk, nie od razu Rzym zbudowano 😅) Ostatecznie jako drivery wykorzystane zostały układy MIC4607-2 ze względu na możliwość sterowania całym mostkiem przy pomocy tylko jednego układu. Do odczytywania pozycji wirnika służy enkoder magnetyczny AMS5045B. Całość zasila akumulator Li-Po Tattu 450mAh 7.4V 75C. Za komunikację bezprzewodową odpowiada stary dobry moduł HC05. W celu zapewnienia pod robotem podciśnienia wywoływanego turbiną, zwiększającego nacisk kół na podłoże obrys uszczelniony został wydrukowaną w 3D ścianą. Do usztywnienia konstrukcji tak, aby opierała się ona o podłoże tylko kołami i ślizgaczami z przodu, posłużyły wałki węglowe o średnicy 4 mm. Do połączenia ze sobą poszczególnych elementów konstrukcyjnych wykorzystane zostały aluminiowe mocowania wykonane w technologii WEDM. Poniżej kilka fotek. Prototyp 1: Ratowanie prototypu 1 (rezystory bramkowe? A na co to potrzebne 🙂) : Prototyp 2: Elementy konstrukcyjne: Pierwsze ruchy silnika: Poszukiwanie granic: Opona wykonana z poliuretanu 20': Aluminiowa felga wciśnięta na wirnik (Pololki dla skali): Zamontowana felga wraz z oponami (Mini-Z 20'): Turbina po dezintegracji (podczas jazdy eksplodowała): Przejazd w konkurencji Linefollower Drag podczas Bałtyckich Bitw Robotów 2018: Próby podczas RobotChallenge 2018 w Pekinie: Wnioski: Konstrukcja waży 250 g. To zdecydowanie za dużo, gdyż opony nie są w stanie zapewnić wystarczającej przyczepności na zakrętach i robot wpada w poślizg na zakrętach przez co osiągnięcie prędkości średniej na krętej trasie powyżej 3 m/s jest bardzo trudne. Zastosowanie silników BLDC jako direct-drive umożliwia rozpędzenie robota do ogromnych prędkości liniowych (15 m/s+) lecz aby posiadały one zadowalający moment przy niskich obrotach konieczny do gwałtownych zwrotów muszą być duże i ciężkie. Lepiej zastosować małe silniki z przekładnią. Nowa konstrukcja już się tworzy! Dziękuję za przejrzenie albumu, który utworzyłem i zapraszam do zadawania pytań w komentarzach 🙂
  3. Mariann

    Pika

    Dokładnie tak, jak napisał Chumanista. Próg dla komparatorów ustalany jest przy pomocy potencjometru - pozwala to na bardzo szybkie dostrojenie odczytów z czujników do warunków oświetleniowych panujących na trasie bez podłączania robota do komputera.
  4. Mariann

    Pika

    Cześć 🙂 Dokładnie, termotransfer - użyłem nieco podrasowanego laminatora i trawienie w kuwetce z dość częstym mieszaniem. Komparatory to LM339. Z programem na początku zabawy dużo pomógł mi, jak już pisałem - Hudyvolt. Później przez bity rok go wałkowałem i ciężko mi powiedzieć na ile różni się od pierwowzoru. W międzyczasie przeczytałem chyba pół internetu na ten temat 🙂 Wprowadzanie nastaw odbywa się po każdym uruchomieniu robota - po resecie wczytywane są wartości domyślne, a po odebraniu bitu o kreślonej wartości zmienia odpowiednie wzmocnienie lub prędkość o zadany skok i od razu odsyła aktualnie nastawione wartości. Dodatkowo przydaje się to do zatrzymywania uciekającego robota 😉
  5. Witam! Na wstępie chciałbym podziękować użytkownikowi Hudyvolt, który zaraził mnie zamiłowaniem do robotyki oraz "za rękę" przeprowadził przez budowę pierwszej konstrukcji - Dziękuję! Chciałbym Wam przedstawić Pikę - mojego trzeciego i zarazem najmłodszego robota kategorii LF standard. Jest to udoskonalona wersja mojego poprzedniego flagowca - Dzidy, z którą udało mi się odnieść pierwsze zwycięstwo na zawodach. Konstrukcja mechaniczna Na budowę robota składają się standardowo 2 płytki PCB (homemade) - płyta główna stanowiąca jednocześnie podwozie robota oraz listewka z czujnikami. Spójność robota zapewnia pojedyncza listewka z włókna węglowego. Aluminiowe felgi zostały wykonane przeze mnie w technologii WEDM, opony natomiast zostały odlane z poliuretanu 30'. Jako ślizgacz zapobiegający unoszeniu się przodu robota podczas nagłych przyspieszeń zastosowałem kondensator ceramiczny - znakomita odporność na ścieranie! Z kolei przód opiera się na 2 spiłowanych koralikach, które znalazłem gdzieś w domu. 🙂 Napęd 2x Silnik Pololu HP 10:1 - spisują się rewelacyjnie. Elektronika Za realizację programu odpowiada uC ATmega128, do której za pośrednictwem komparatorów analogowych podłączonych jest 14 czujników KTIR. Stan każdego z czujników wyświetlany jest na dedykowanej do tego diodzie LED. Pozwala mi to na błyskawiczną diagnozę poprawności odczytów - kilka razy uratowało mnie to przed żmudnym poszukiwaniem przyczyny dziwnego zachowania robota. Zdarzało się, że czujniki ulegały delikatnemu uszkodzeniu, mianowicie podawały fałszywy stan jedynie w przypadku delikatnego uderzenia co powodowało zamruganie diody wskazującej na wadliwy czujnik. Sterowanie silnikami odbywa się przy pomocy pojedynczego, dwukanałowego mostka H - Toshiba TB6612FNG. Na pokładzie znajduje się również moduł Bluetooh HC-05, który komunikuje się z uC poprzez interfejs UART. Do wysyłania i odbierania danych używam prostego a zarazem sprytnego terminala na androida - "Bluetooth spp pro". Zasilanie Energię, zależnie od charakteru trasy, dostarczają pakiety Li-Pol 7.4V firmy Dualsky o pojemnościach: 220mAh, 300mAh oraz 550mAh. Najczęściej stosuję akumulator o pojemności 300mAh - mam wrażenie, że robot jeździ na nim nieco szybciej, taki złoty środek pomiędzy masą a wydajnością. Stan naładowania pakietu jest ciągle wyświetlany na 3 diodach LED. Lekkiej modyfikacji poddałem również gniazdo zasilania w robocie - wiszące na oryginalnych przewodach często powodowało mi zwarcia przy samej PCB - przewody od ciągłych zmian pakietów ulegały przełamaniu. Wykorzystałem fabryczne gniazdo, które po delikatnym przycięciu wkleiłem na 2 delikatnie odchudzone goldpiny. Z tym rozwiązaniem nie miałem jeszcze żadnych problemów. Do zasilania części cyfrowej Piki zastosowałem tradycyjny stabilizator 5V, który przy tej ilości diod wyraźnie się grzeje, lecz jeszcze w granicach rozsądku 😉 Program Algorytm napisany został w języku C. Opiera się na regulatorze PD z kilkoma pomniejszymi modyfikacjami. Nowa regulacja obliczana jest z interwałami ok. 8ms. Do wprowadzania nastaw, jak już wcześniej wspominałem służy moduł Bluetooth - szalenie wygodne rozwiązanie. Osiągnięcia -I miejsce na zawodach CYBERBOT 2015 w kategorii LineFollower Standard -I miejsce na zawodach ROBO~motion 2015 w kategorii LineFollower Standard (Vmax= 2.70m/s, Vśr = 1.90 m/s) -I miejsce na zawodach Copernicus Robots Tournament 2015 w kategorii Linefollower -I miejsce na zawodach "Opolski Festiwal Robotów" w kategorii Balluf LineFollower -I miejsce na zawodach "Trójmiejski Turniej Robotów 2015" w kategorii Linefollower Standard -IV miejsce w turnieju ROBOXY 2015 w kategorii LineFollower
×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym może działać lepiej. Więcej na ten temat znajdziesz w Polityce Prywatności.